Ο άνθρωπος είχε πάντα την ανάγκη αναζήτησης καινούργιων δρόμων. Ιδιαίτερα στον Ελλαδικό χώρο με τα εκατοντάδες νησιά, σε αυτή την ανάγκη προστέθηκε και η προσπάθειά του να απαντήσει στην ερώτηση «που βρισκόμαστε». Έτσι, πολύ νωρίς ξεκίνησε να προσπαθεί να εκμεταλλευτεί μια ανεξάντλητη πηγή κινητήριας δύναμης, τον Άνεμο.
Οι Έλληνες ήταν από τους πρώτους λαούς της Μεσογείου που χρησιμοποίησαν τον άνεμο για τα ταξίδια τους και ανέπτυξαν την ιστιοπλοΐα. Αυτό έδωσε τη δυνατότητα να ταξιδέψουν σε όλη τη Μεσόγειο, τη Μαύρη Θάλασσα και σύμφωνα με έρευνες διαφόρων αρχαιολόγων, να φτάσουν ως τη Βόρεια Θάλασσα και να διασχίσουν τον Ατλαντικό.
Με το πέρασμα των αιώνων και την ανάπτυξη της τεχνολογίας, το ιστιοφόρο σκάφος έγινε το σκάφος με τη μεγαλύτερη δυνατότητα αυτονομίας από οποιοδήποτε άλλο και ταυτόχρονα το πιο ασφαλές για θαλάσσια αναψυχή και περιήγηση. Με κατάλληλα εκπαιδευμένο πλήρωμα μπορεί να ταξιδέψει με ασφάλεια κάτω από οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες.

Για να εκμεταλλευτεί κάποιος τις δυνατότητες που μπορεί να του προσφερθούν, θα πρέπει πρώτα από όλα να κάνει μερικά βήματα στη θάλασσα. Να έρθει  σε επαφή με μια σειρά από επιστήμες, όπως η αεροδυναμική, η μετεωρολογία, η ναυτιλία, η υδροδυναμική κ.α,  που είναι απαραίτητες και θα αποκτήσει κανείς βασικές γνώσεις ιστιοπλοΐας και να είναι σε θέση να αντιλαμβάνεται όσα συμβαίνουν γύρω του, συμμετέχοντας ενεργά. Και αυτό μπορεί είναι μόνο η αρχή.

Άλλωστε, η Ιστιοπλοΐα δεν είναι παρά μια συνεχή αναζήτηση των ορίων του κάθε ενός από εμάς, μια διερεύνηση του ορίζοντα και της οπτικής των πραγμάτων, μια προσπάθεια να βρούμε τη χρυσή τομή ανάμεσα στη φύση και τον εαυτό μας.